Źle zamocowana listwa startowa (cokołowa)
Prawdopodobnie przykręcono ją tylko na końcach, dlatego odkształcając się pod wpływem zmian temperatury, wygięła się i spowodowała charakterystyczne poziome pęknięcie tynku. Na dodatek listwę niepotrzebnie otynkowano także od dołu (od strony cokołu). Jeżeli stosuje się listwę startową, siatki nie podwija się pod listwę, ale przycina równo z jej dolną krawędzią. Ponieważ przyczepność tynku do metalu jest słaba, zaprawa tynkarska odpadła od listwy.
Jak to naprawić? Aby uzupełnić liczbę łączników, którymi zamocowana była listwa startowa, należy wyciąć dolny pas ocieplenia tak, aby uzyskać dostęp do listwy. Trzeba też skuć 10-centymetrowy pas tynku nad wycięciem. Następnie należy wkręcić brakujące łączniki. Listwa ma przygotowane fabrycznie otwory, więc nie będzie problemu ze zidentyfikowaniem, gdzie brakuje wkrętów. Potem należy zamocować styropian i ułożyć siatkę oraz kolejne warstwy tynku. Wykonując warstwę zbrojącą, nową siatkę trzeba połączyć ze starą na 10-centymetrowy zakład i przyciąć równo z dolną krawędzią listwy. Jest to możliwe dzięki temu, że skuliśmy wcześniej fragment tynku.
  |
| Autor: Marcin Adamowicz |
Styropian styka się z gruntem, brak listwy startowej
Nie tylko nie zastosowano tu listwy startowej, ale jednocześnie ocieplenie wykonano tak, że warstwa styropianu dochodzi do gruntu, przez co jest narażona na nasiąkanie i uszkodzenia mechaniczne. Do ocieplania domu stosuje się bowiem styropian FS 15 lub FS 20, który nie powinien stykać się z gruntem.
Jak to naprawić? Jeżeli ocieplenie ma pozostać w strefie cokołowej ścian, najlepiej wyciąć dolny pas styropianu i zastąpić go polistyrenem ekstrudowanym. Jest bardzo twardy, praktycznie nienasiąkliwy i ma mniejszy współczynnik przewodności cieplnej λ niż FS 15 (im mniejszy współczynnik, tym materiał lepiej izoluje ciepło). Z listwy startowej można zrezygnować, należy wtedy jednak w odpowiedni sposób podciąć skośnie dolną, poziomą krawędź styropianu. Dzięki temu woda spływająca z elewacji będzie skapywała z niej, a nie podciekała w stronę muru. Koniecznie trzeba też wywinąć siatkę zbrojącą pod styropian.
 |
| Autor: Marcin Adamowicz |
Jak należało to zrobić
Listwę startową mocuje się przed rozpoczęciem układania płyt ocieplenia, do odpowiednio przygotowanego podłoża, oczyszczonego z luźnych, osypujących się fragmentów tynku oraz tłuszczu, kurzu, mchów i grzybów. Większe nierówności i zagłębienia w ścianie powinny być wypełnione tynkiem wyrównującym.
Ocieplenie można mocować tylko do mocnego podłoża, dlatego jeśli ściana jest otynkowana, a tynk jest kruchy lub odpada, należy go zbić lub wzmocnić, gruntując. Jeżeli ściana jest zawilgocona, to przed ociepleniem powinno się usunąć źródło zawilgocenia, a ścianę osuszyć.
Mocowanie listwy startowej rozpoczyna się od ustalenia wysokości, na której będzie się kończył cokół i zaczynało ocieplenie, i wyznaczenia poziomu. Szerokość listwy startowej powinna być o 5 mm większa od grubości płyty styropianowej lub wełnianej, którymi będziemy ocieplać ściany.
 | |  |
| Mocujące kołki rozporowe wkłada się w podłużne otwory w listwie. Listwę lekko mocuje się co około 30 cm. Za pomocą poziomicy ustawia się listwę dokładnie w poziomie i dokręca kołki. Autor: Robert Szarapka | | Na narożnikach domu listwy przycina się pod odpowiednim kątem (najczęściej 45 st.), ale tak, aby pozostawała między nimi szczelina okoła 2-3 mm. Dzieki temu listwy będą się mogły swobodnie odkształcać . Spotykające się w narożniku listwy łączy się spinką z tworzywa sztucznego, która ma zapobiegać ich klawiszowaniu - poruszaniu się w przeciwnych kierunkach - wywołanemu odkształceniu termicze i mechaniczne. Autor: Robert Szarapka |
Uwaga na styropian
Niestarannie ułożone płyty ocieplenia
Ocieplenie ułożono niechlujnie. Między płytami styropianu pozostawiono szczeliny, które następnie „załatano” zaprawą klejową. W ten sposób w warstwie ocieplenia powstały mostki termiczne, czyli zimne miejsca, którymi będzie uciekać ciepło.
Jak to naprawić? Aby zapobiec ucieczce ciepła przez powstałe na skutek niedokładności w układaniu mostki termiczne, należy usunąć zaprawę ze szczelin i wypełnić je pianką poliuretanową albo wyciętymi
ze styropianu paskami.
 |
| Autor: Wiesław Rudolf |
Pożółkły, źle przymocowany styropian
Przy ocieplaniu tego domu popełniono kilka błędów. Kołki, którymi dodatkowo zamocowano styropian, rozmieszczono źle i za głęboko je osadzono. Źle przycięto też płyty przy oknach: spoiny pomiędzy płytami są przedłużeniem krawędzi ościeży okiennych, czego należy unikać. Na dodatek po ułożeniu styropianu nie otynkowano go, tylko pozostawiono odkryty, przez co był za długo wystawiony na działanie promieni słonecznych i pożółkł. Jest to oznaką powierzchniowej degradacji tego materiału. Stał się on zatem mniej wytrzymały. Po dłuższym czasie taka zwietrzała warstewka na styropianie kruszy się, gdy przeciągnie się po nim ręką.
Jak to naprawić? Zanim rozpocznie się tynkowanie, zwietrzałą warstewkę styropianu należy zeszlifować pacą obłożoną papierem ściernym. Płyty trzeba przymocować do ścian dodatkowymi kołkami tak, by na 1 m2 płyt przypadało co najmniej 6 kołków.
 |
| Autor: Marcin Adamowicz |
A należało to zrobić tak
Płyty mocuje się po zamontowaniu listwy startowej do przygotowanego wcześniej podłoża. W domach jednorodzinnych (wysokości do 8 m), w przypadku mocnego, nośnego podłoża nie ma potrzeby mocowania płyt styropianowych kołkami. Zwykle wystarczy przykleić je do ściany zaprawą klejową.
Są dwa sposoby nanoszenia zaprawy na płyty:
- na placki – tak popularnie nazywa się sposób, w którym nanosi się cienkie 3-4 cm paski zaprawy wzdłuż krawędzi płyty i dodatkowo kilka placków średnicy około 10 cm pośrodku,
- na całej powierzchni – w tym sposobie zaprawę nanosi się równomiernie na całej powierzchni płyty pacą zębatą o wymiarach zębów 10 x 12 mm.
Dodatkowe mocowanie styropianu kołkami zaleca się wtedy, gdy nie możemy zagwarantować prawidłowej przyczepności zaprawy klejowej do podłoża. Jeśli na przykład podłoże ma zbyt małą chłonność (jak płytki czy cegła klinkierowa), zaprawa nie wnika w ścianę i mocowanie nie jest trwałe. Kołki stosuje się też, gdy podłoże jest słabe, jak stary tynk.
 | |  | |  |
| Najczęściej styropian przykleja się tak zwaną metodą na placki. Metoda ta jest łatwa, szybka i dlatego najczęściej stosowana. Jest polecana do mocowania płyt przede wszystkim wtedy, gdy podłoże jest nierówne. Autor: Robert Szarapka | | Płyty układa się od dołu do góry, najniższy pas płyt układa się na listwie startowej. Każdą płytę z nałożoną zaprawą przyciska się do ściany drewnianą pacą, sprawdzając, czy płyta jest dokładnie w pionie i leży w jednej płaszczyźnie z innymi płytami. Autor: Robert Szarapka | | Płyty układa się „na mijankę”, tak aby kolejne spoiny pionowe nie tworzyły jednej linii na całej wysokości elewacji. Powinny też ściśle do siebie przylegać, a jeśli pozostaną jakieś szczeliny, nie można ich wypełnić zaprawą klejową, lecz paskami styropianu lub pianką poliuretanową. Autor: Robert Szarapka |
 | |  | |  |
| Zanim rozpocznie się układanie styropianu wokół okien i drzwi, dobrze jest ich ościeżnice okleić dookoła somorozprężającą się uszczelką z tworzywa sztucznego. Autor: Robert Szarapka | | Płyty styropianowe trzeba potem układać tak, by ściśle przylegały do uszczelki. Autor: Robert Szarapka | | Jeśli styropian dodatkowo mocujemy kołkami, za każdym razem, gdy osadzamy kołek w ścianie, trzeba sprawdzić, czy nie wystaje on ponad powierzchnię płyty. Autor: Robert Szarapka |
Jak dobrać kołki?
Rodzaje kołków. W domach jednorodzinnych stosuje się kołki z tworzywa sztucznego, z talerzykiem dociskowym, z trzpieniem wbijanym lub wkręcanym. Wybór rodzaju kołka należy do projektanta.
Długość kołków. Obliczając długość kołków, trzeba wziąć pod uwagę:
- minimalną głębokość zakotwienia kołka w materiale nośnym ściany – w materiałach takich jak beton lub cegła pełna minimalna głębokość osadzenia kołka wynosi 50 mm (można stosować kołki z krótką strefą rozprężną); w cegle dziurawce, cegle kratówce, bloczkach z betonu komórkowego – 90 mm, zalecana – 120 mm (w tych materiałach należy stosować kołki z długą strefą rozprężną);
- grubość tynku – jeżeli układamy ocieplenie na ścianie pokrytej tynkiem;
- grubość warstwy kleju między styropianem a tynkiem lub ścianą;
- grubość płyty ocieplenia.
Ilość i rozmieszczenie kołków. O tym decyduje projektant. Jeżeli to konieczne, kołki umieszcza się przede wszystkim: przy narożnikach domu oraz wokół okien i drzwi. Są to miejsca narażone na większe ssanie wiatru, który odrywa płyty ocieplenia.
 |
| Szerokość stref przynarożnikowych zależy od szerokości domu. Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki |
Szerokość stref przynarożnikowych zależy od szerokości domu:
 |
| |
To, ilu kołków powinno się użyć do mocowania styropianu, zależy od sposobu wykończenia krawędzi płyt. Jeżeli płyty mają gładkie krawędzie, daje się 6 kołków na metr kwadratowy, natomiast gdy stosuje się płyty z krawędziami wyprofilowanymi we wpust i wypust – około 4 kołków na metr kwadratowy.
 | |  |
| Sposób rozmieszczenia 6 kołków na 1 m2 ocieplenia. Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki | | Sposób rozmieszczenia 4 kołków na 1 m2 ocieplenia. Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz