Czy wiesz, jak...

...

oszacować ilość materiałów potrzebnych do wymurowania ścian, gdy masz do dyspozycji rzuty i rysunek perspektywiczny domu (np. zanim wybierzesz projekt z katalogu)?

Precyzyjne określenie ilości materiałów potrzebnych do wymurowania ścian zewnętrznych tylko na podstawie rzutu budynku i rysunku perspektywicznego jest zadaniem trudnym, ale możliwym do wykonania. Trzeba obliczyć całkowitą powierzchnię ścian zewnętrznych i od tej wartości odjąć powierzchnie okien, drzwi, nadproży, podciągów i wieńców.
W tym celu najpierw należy obliczyć długość ścian zewnętrznych (najlepiej pomiędzy osiami ścian). Jest to zadanie łatwe, ponieważ do dyspozycji mamy rzuty poszczególnych kondygnacji z zaznaczonymi wymiarami zewnętrznymi oraz wiemy, jaki materiał jest przewidziany na ściany. Najczęściej wystarczy dodać do siebie zewnętrzne wymiary domu i ewentualnie odjąć grubość ścian. Jednak jeśli plan domu jest rozbudowany, nie wszystkie ściany są zwymiarowane. Wtedy należy zmierzyć znany wymiar i na tej podstawie ustalić skalę, w jakiej jest narysowany rzut budynku.
Następnie trzeba obliczyć wysokość ścian lub poszczególnych kondygnacji. W tym celu powinno się wykorzystać rysunek perspektywiczny, ustalić zależności wymiarowe pomiędzy elementami domu o znanej lub bardzo prawdopodobnej wysokości. Poniższe informacje oraz zamieszczony rysunek mogą to zadanie znacznie ułatwić:
- wysokość otworu dla typowych drzwi zewnętrznych to najczęściej 210 cm,
- wysokość standardowych otworów okiennych w pokojach na parterze budynku to zwykle 150 cm,
- wysokość mierzona od cokołu do parapetu okna na parterze to bardzo często 100 cm,
- grubość stropu wraz z warstwami podłogowymi można przyjąć jako 30 cm,
- wysokość kondygnacji mierzona od podłogi do sufitu to najczęściej 270-280 cm, ale zdarzają się domy, w których wysokość ta wynosi nawet 330 cm.
Po określeniu wysokości ścian i pomnożeniu jej przez długość obwodu otrzymamy ogólną powierzchnię ścian zewnętrznych. Jednak trzeba jeszcze odjąć od niej powierzchnie wszystkich otworów oraz elementów konstrukcyjnych.
Szerokość poszczególnych otworów okiennych i drzwiowych zmierzymy na rzutach budynku, a następnie obliczymy ich wymiary rzeczywiste, korzystając ze skali. Natomiast wysokość możemy określić z proporcji, oglądając rysunek perspektywiczny. Czasami musimy ją założyć, wiedząc, że standardowe wymiary otworów okiennych i drzwiowych są wielokrotnością 30 cm. Sumę powierzchni otworów należy obliczać, uwzględniając następujące zasady:
- otwory o powierzchni do 0,5 m² pomija się w obliczeniach. Oznacza to, że małe okienka w łazienkach czy spiżarniach (szerokości do 60 cm i wysokości do 90 cm) traktuje się jak pełną ścianę,
- dwa otwory (lub więcej) oddzielone od siebie filarkiem o szerokości nie większej niż 60 cm należy traktować jak jeden duży otwór.
Nad wszystkimi otworami o szerokości co najmniej 90 cm znajdują się nadproża prefabrykowane lub żelbetowe. Ich powierzchnię można obliczyć, zakładając, że wysokość jest równa 20-25 cm (wysokość jednej warstwy typowych pustaków lub bloczków), a długość jest o 30 cm większa od szerokości otworu, na przykład: nad oknem o szerokości 120 cm nadproże ma długość 150 cm. Trzeba jednak zaznaczyć, że nad otworami o szerokości większej niż 240 cm (drzwi garażowe) nadproża żelbetowe mogą mieć wysokość nawet 40-50 cm, a długość oparcia z każdej strony co najmniej 25 cm.
W poziomie stropów i na wierzchu ścian nośnych znajdują się wieńce żelbetowe. Wysokość tych elementów konstrukcyjnych bardzo często wynosi 30 cm, a znając już długość obwodu ścian, łatwo obliczyć ich powierzchnię.
Znając już rzeczywistą powierzchnię muru oraz wiedząc, ile pustaków lub bloczków potrzeba do wymurowania 1 m² ściany, możemy dość precyzyjnie obliczyć ilość potrzebnych materiałów.

Typowy układ elementów konstrukcyjnych w ścianie jednowarstwowej. Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki