Każda instalacja antenowa składa się z trzech podstawowych elementów:
- anteny (radiowej i/lub telewizyjnej),
- zestawu urządzeń przesyłowych (wzmacniaczy, zwrotnic itp.),
- okablowania z gniazdami.
Anteny
Naziemne. Jeśli zamierzamy oglądać jedynie programy przesyłane przez nadajniki naziemne (TVP I i II, Polsat, TVN i programy lokalne), wystarczy nam antena do odbioru programów naziemnych. Jej rodzaj zależy od warunków lokalnych, ukształtowania terenu i siły sygnału. W górach sygnał może być zakłócony - tam stosuje się anteny kierunkowe i kanałowe. Na nizinach i w niewielkiej odległości od nadajników często używa się anten szerokopasmowych. Najpopularniejsze są anteny typu „yagi-uda” oraz anteny siatkowe.
Satelitarne. Jeśli chcemy mieć możliwość oglądania większej liczby programów telewizyjnych, musimy zaopatrzyć się w antenę satelitarną. Antena satelitarna to czasza, wykonana z blachy lub tworzywa, z umieszczonym w jej ognisku konwerterem (lub konwerterami).
  | |  |
| Do odbioru programów przesyłanych przez nadajniki naziemne (TVP I i II, Polsat, TVN i programy lokalne) wystarczą anteny naziemne. Autor: Grzegorz Otwinowski | | Do odbioru programów przesyłanych za pośrednictwem satelitów potrzebna jest antena satelitarna. Jakość odbieranego sygnału jest tym lepsza, im większa jest średnica czaszy anteny. Autor: Grzegorz Otwinowski |
Antena zainstalowana jest „na sztywno”, czyli skierowana na jednego, konkretnego satelitę (najczęściej jest to Astra lub Hod Bird). Zainstalowanie na takiej antenie dwóch konwerterów, tak zwanych zezujących, umożliwia odbieranie programów nie z jednego, ale z dwóch satelitów, nieznacznie oddalonych od siebie. Jakość odbieranego sygnału zależy od wielkości czaszy i jest tym lepsza im większa jest jej średnica. Ewentualne śnieżenie na ekranie może być wynikiem zainstalowania anteny o zbyt małej średnicy. Sygnał z tunera satelitarnego można rozprowadzić w domowej instalacji do kilku odbiorników telewizyjnych, ale wtedy w danym momencie będzie można na wszystkich oglądać ten sam program. Można też z jednej anteny dostarczać sygnał do kilku tunerów (i odbierać jednocześnie kilka programów na różnych odbiornikach telewizyjnych), ale należy wtedy użyć specjalnego przełącznika, tak zwanego switcha.
 |
| Antena satelitarna wyposażona jest w jeden konwerter i odbiera sygnał z jednego konkretnego satelity. Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki |
Urządzenia przesyłowe
Jeśli sygnał odbierany przez antenę jest słaby, instalacja jest bardzo rozległa albo zakończona wieloma gniazdami, trzeba ją wyposażyć we wzmacniacz. W domach jednorodzinnych wzmacniacz można zamontować wewnątrz budynku lub na zewnątrz – na maszcie anteny. Ważne, żeby znajdował się jak najbliżej anteny, by zminimalizować ewentualne zakłócenia. Montując wzmacniacz, należy pamiętać o konieczności jego zasilania. Sygnały pochodzące z kilku anten doprowadza się do jednego przewodu antenowego, za pośrednictwem urządzenia zwanego zwrotnicą antenową.
Każdemu według potrzeb
I do anteny satelitarnej, i do naziemnej, można podłączyć kilka odbiorników. Instalacja powinna być tak zaprojektowana, by w każdym wybranym pomieszczeniu znajdowało się przynajmniej jedno gniazdko umożliwiające odbiór lub nadanie sygnału. Elementy instalacji powinno się dobierać zależnie od jakości sygnału w danym rejonie, liczby programów, które chce się odbierać, oraz rodzaju występujących zakłóceń.
Instalację należy tak wykonać, aby ewentualna wymiana jej elementów nie wymagała pracochłonnych i kosztownych robót budowlanych. Wybór anteny, masztu i osprzętu najlepiej powierzyć monterowi, który wykona pomiary wstępne.
Rodzaj instalacji
Instalacja antenowa może być przelotowa, gwiaździsta lub mieszana.
O wyborze jednej z nich najczęściej decyduje położenie względem siebie pomieszczeń, w których mają być zainstalowane telewizor lub radio.
W instalacji przelotowej sygnał przechodzi przez poszczególne gniazda aż do końcowego, w gwiaździstej podzielony jest za pomocą odgałęźnika i skierowany do poszczególnych gniazd. Instalacja gwiaździsta jest bardziej odporna na zakłócenia wywoływane przez odbiorniki, bo poszczególne gniazdka nie są ze sobą połączone. Instalacje przelotowe można bez przeszkód stosować w domach jednorodzinnych, także piętrowych.
 |
| W instalacji przelotowej sygnał przechodzi przez poszczególne gniazda aż do końcowego. Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki |
 |
| W instalacji gwiaździstej sygnał podzielony jest za pomocą odgałęźnika i kierowany do poszczególnych gniazd. Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki |
Przewody
Przewody, podobnie jak i pozostałe urządzenia instalacji antenowej, powinny mieć homologację, która jest gwarancją ich dobrej jakości. Przewody słabej jakości mogą mieć zbyt dużą tak zwaną tłumienność, która może spowodować, że mimo dobrego sygnału antenowego urządzenie (telewizor, radio) będzie słabo odbierało. W instalacji antenowej w domu jednorodzinnym stosuje się przewody koncentryczne o oporności 75 omów i tłumieniu około 20 dB/100 m na częstotliwości 860 MHz. Przewody można ułożyć bezpośrednio w tynku, w rurkach lub w kanałach instalacyjnych. Najlepiej zrobić to wraz z wykonywaniem innych instalacji wewnętrznych. Układając kabel koncentryczny, trzeba zachować duże promienie gięcia. Odległości od innych instalacji nie mają znaczenia.
Gniazda antenowe
Nowoczesne gniazda antenowe mają wydzielone tory (linie przesyłu): telewizyjny i radiowy. Dzięki temu do radia dociera tylko sygnał radiowy, a do telewizora – telewizyjny. Mniejsza jest więc liczba sygnałów zakłócających i lepsza jakość odbioru. Do odbioru przekazów satelitarnych należy używać gniazdek z oznaczeniem SAT. Specjalne gniazda potrzebne są również na przykład do Internetu. Muszą mieć możliwość tak zwanej transmisji zwrotnej, czyli przesyłania sygnału z odbiornika do operatora. Gniazdek antenowych nie należy montować w bliskim sąsiedztwie elektrycznych, gdyż mimo ekranowania, jakie mają gniazdka antenowe, mogą wystąpić zakłócenia sygnału. Między jednymi a drugimi gniazdkami powinien być zachowany co najmniej 25-centymetrowy odstęp. Gniazdka antenowe produkowane są w wersji natynkowej i podtynkowej. Na gniazdka podtynkowe trzeba przewidzieć odpowiednie puszki instalacyjne. Dobrze jest zrobić nawet kilka gniazd w jednym pomieszczeniu. Dzięki temu po przemeblowaniu nie trzeba będzie kuć ścian lub ciągnąć kabla antenowego na znaczną odległość po podłodze.
Uwaga! W dużych miastach lub osiedlach zamiast instalować antenę (anteny) często można skorzystać z podłączenia do lokalnej sieci kablowej. Sygnał telewizyjny i radiowy przesyłany jest kablami ułożonymi w ziemi od odbiornika lokalnego operatora do poszczególnych domów. Nie można wtedy wybierać z jakiego satelity otrzymuje się sygnał – o tym decyduje operator.
 |
| Nowoczesne gniazda antenowe mają wydzielone tory: telewizyjny i radiowy (oznaczone na obudowie odpowiednio TV i R). Do odbioru przekazów satelitarnych służą gniazdka z oznaczeniem SAT. Autor: ELDA SZCZECINEK |
Miejsce na antenę
Antena powinna być dobrze zamocowana. Ma to wpływ zarówno na jakość odbioru, jak i bezpieczeństwo. Większość uszkodzeń anten jest spowodowana nieumiejętnym zamocowaniem masztu lub zerwaniem źle poprowadzonego przewodu. Maszty antenowe najczęściej mocuje się za pomocą obejm kominowych do kominów na dachach. Można je również przytwierdzać do ścian domów za pomocą uchwytów przyściennych.
 |
| Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki |
Czasze anten satelitarnych instaluje się zwykle na innych masztach niż anteny naziemne. Położenie masztów antenowych powinno się zaplanować już w trakcie budowy domu, aby po jej zakończeniu nie okazało się, że jedynym miejscem możliwym do zamontowania talerza anteny satelitarnej jest balkon.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz