Kotłownia z kotłem na paliwo stałe. Jak ją dobrze zaprojektować i wyposażyć

Kotły na paliwa stałe zgodnie z przepisami instaluje się w oddzielnych pomieszczeniach - kotłowniach.

Lokalizacja i wymiary kotłowni

Kotłownia powinna być usytuowana centralnie w stosunku do ogrzewanych pomieszczeń, w piwnicy lub na parterze. Pomieszczenie przeznaczone na kotłownię musi spełniać określone warunki. Wysokość kotłowni powinna wynosić co najmniej 2,2 m.
W kotłowni z kominem o naturalnym ciągu nie można stosować wentylacji mechanicznej. Może się ona uszkodzić (na przykład na skutek dużego zapylenia kotłowni przy rozruchu kotła), a niesprawna może się stać przyczyną cofania się czadu do pomieszczeń mieszkalnych.

Składowanie paliwa

Miejsce do magazynowania opału powinno się znajdować w sąsiedztwie kotłowni. Magazyn paliwa warto usytuować tak, żeby łatwo tam było dostarczać paliwo. Musi mieć tak jak kotłownia wysokość minimum 2,2 m, ale wolna przestrzeń między warstwą paliwa a stropem nie może być mniejsza niż 0,5 m. W zamkniętym składzie paliwa obowiązkowy jest kanał wentylacji wywiewnej umożliwiający dwukrotną wymianę powietrza na godzinę. Do obliczenia powierzchni składu paliwa służy odpowiedni wzór.
Żużel i popiół należy składować w pojemnikach w wydzielonej części kotłowni. Jeśli skład żużla ma być osobnym pomieszczeniem, powinien mieć wysokość co najmniej 2,2 m i wentylację grawitacyjną umożliwiającą trzykrotną wymianę powietrza na godzinę.

Komin

Odpowiednie dobranie komina do parametrów kotła na paliwo stałe jest bardzo ważne. Niewystarczający ciąg w kominie może powodować niezupełne spalanie lub nawet cofanie się spalin do kotłowni.
Większość nowoczesnych kotłów na paliwa stałe nie wymaga stosowania wkładów kominowych. Kominy mogą być murowane z cegły pełnej klasy minimum 10 z wyrównanymi wewnątrz spoinami z zaprawy cementowej lub cementowo-wapiennej marki od 1,5 do 3,0. Przewód musi się zaczynać od poziomu podłogi kotłowni. Jego przekrój powinien być zbliżony do kwadratu, bo wtedy opory przepływu spalin są mniejsze. Minimalny przekrój wynosi 14 x 14 cm. Zawsze jednak, określając przekrój przewodu, trzeba się kierować wielkością ciągu kominowego, który w kotłach z dolnym spalaniem wynosi średnio 20 Pa. Przekrój i wysokość komina powinien określić projektant.
Komin powinien być wyprowadzony ponad dach. Usytuowanie wylotu komina zależy od stopnia pochylenia dachu oraz materiału pokrycia (stopnia jego palności). Na dachach stromych o pokryciu łatwo palnym (np. gont drewniany) lub płaskich kominy powinny wystawać ponad kalenicę 0,60 m. Gdy dach ma pokrycie niepalne lub trudno palne (np. dachówka ceramiczna, blacha), wylot może się znajdować 0,3 m powyżej kalenicy. Komin w dolnej części, poniżej czopucha kotła, powinien mieć otwór wyczystny konieczny do:
- usuwania sadzy i popiołu,
- wstępnego wygrzania komina podczas pierwszego rozruchu kotła lub na początku sezonu grzewczego.
Czopuch kotła łączy się z kominem za pomocą kanału z blachy o grubości około 3 mm, który należy szczelnie nasadzić na wylot czopucha i osadzić w kominie. Kanał ten powinien się wznosić i być nie dłuższy niż 400 mm. Wszelkie zmiany kierunku trzeba wykonać za pomocą łagodnych łuków, aby zminimalizować opory przepływu spalin. Czopuch należy ocieplić otuliną z wełny mineralnej.

Podstawa prawna:
- PN-87/B-02411 „Ogrzewnictwo. Kotłownie na paliwo stałe”.
- PN-87/B-02411 i PN-89/B-10425 „Przewody dymowe, spalinowe i wentylacyjne murowane z cegły. Wymagania i badania przy odbiorze” oraz rozporządzenia ministra gospodarki przestrzennej i budownictwa nr 46 z 14.12.1994 r. (Dz. U. 10/95).

Kotłownia z kotłem na paliwo stałe. Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki