src="http://pagead2.googlesyndication.com/pagead/show_ads.js">
| | |
Aby nie docinać płytek w rogach, wnękach i uskokach ścian, najlepiej znaleźć płytki o wymiarach, których wielokrotność da długość ściany. Jeśli jest to niemożliwe, płytki należy rozplanować tak, aby w narożnikach zewnętrznych, w wyeksponowanych narożnikach wewnętrznych, a także w obudowie wnęk i słupów znalazły się pełne płytki. W miarę potrzeby wymiary wnęki lub słupa można zmodyfikować jedną lub dwiema warstwami płyty gipsowo-kartonowej. Autor: DADO/W.P.B. | Nie zawsze uda się tak zaplanować wysokość ułożenia glazury, aby była ona wielokrotnością całej płytki. Najłatwiej uniknąć docinania płytek, jeśli nie układamy glazury do określonej wysokości: wtedy wystarczy tak rozplanować ułożenie, aby pełne płytki zaczynały się od dołu. Jeśli wysokość ułożenia ma być ściśle określona, pełne płytki powinny zaczynać się od góry. Autor: JASBA/BARTICO |
| | |
Gdy na ścianach łączy się płytki w różnych kolorach, linie fug powinny tworzyć kąty proste:inaczej może powstać wrażenie krzywo ułożonych płytek. Te na obudowie wanny i przylegających do niej ścianach powinny trafiać fuga w fugę. Autor: Piotr Mastalerz | Usytuowanie urządzeń sanitarnych w łazience należy zaplanować jeszcze przed położeniem glazury. Jeśli osie umywalki, sedesu, bidetu, armatury, a nawet tak drobnych elementów jak zawieszane pojemniki na mydło i wieszaki na ręczniki znajdą się w osi płytek lub na fugach, we wnętrzu stworzymy wrażenie ładu i harmonii. Autor: Michał Glinicki , Jacek Kucharczyk |
Wzory na podłodze
| | | ||
Najprostszy wzór – ułożenie płytek prosto, czyli krawędziami równolegle do ścian – jest wbrew pozorom dość wymagający. Sprawdza się w pomieszczeniach o kształcie prostokąta i idealnie zachowanych kątach prostych. Płytki układane prosto muszą mieć zgodne wymiary – wszelkie niezgodności będą w tym ułożeniu bardzo widoczne. Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki | Ułożenie płytek z przesunięciem, czyli na zrąb, jest możliwe również w pomieszczeniach o regularnym kształcie prostokąta. Wzór często wykorzystywany w wypadku płytek wielkoformatowych. Nierówności w wymiarach płytek nie będą jednak tak widoczne jak przy układaniu prosto, dlatego można łączyć płytki o różnej kalibracji. Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki | Ułożenie skośne, czyli w karo, pozwala na ukrycie różnic w wypadku nierównoległych ścian. Sprawdza się również we wszystkich pomieszczeniach o nieregularnych kształtach i tam, gdzie stykające się płytki ścienne i podłogowe mają różną szerokość: maskuje wtedy wrażenie chaosu spowodowanego niestykającymi się spoinami. Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki |
| | | ||
Płytki prostokątne dają możliwość ułożenia różnych wzorów. Najczęściej układa się je podobnie jak kwadraty: równolegle lub skośnie do ścian. Skośne ułożenia, w tym również jodełka, zalecane są dla podłóg o większym obciążeniu mechanicznym: nie występuje tu bowiem styk czterech naroży – miejsce najbardziej narażone na uszkodzenia. Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki | Płytki prostokątne często łączy się z małymi kwadratowymi wstawkami, uzyskując w ten sposób urozmaicone wzory, z których najpopularniejszy jest wzór diagonalny. Jako wstawki stosowane są płytki w tym samym lub innym kolorze, płytki o innej fakturze albo z dekoracyjnym ornamentem, a także inne materiały, na przykład drewno i kamień. Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki | Podłogę z płytek modularnych trzeba dokładnie zaprojektować i układać według rysunku. Wielokrotność wymiarów płytki podstawowej pozwala uzyskać powtarzalność wzoru, a jednocześnie umożliwia estetyczne łączenie dużych i małych płytek, a także tworzenie ceramicznych dywaników. Można w ten sposob łączyć płytki w różnych kolorach. Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz