Strop żelbetowy - gęstożebrowy czy monolityczny

Niewiele jest domów, w których nie robi się stropu. Wykonuje się go zawsze w domach piętrowych, ale również w domach parterowych z poddaszem użytkowym. W domach podpiwniczonych są nad piwnicą a w domach bez piwnic można je układać zamiast posadzki na gruncie. Rodzaj stropu zazwyczaj zależy od technologii, w jakiej budujemy dom.

Każdy strop powinien być zaprojektowany przez konstruktora. W projekcie oprócz stropu muszą być narysowane wszystkie elementy podpierające strop i podana ilość potrzebnych materiałów. Źle wykonany strop albo zmiany wprowadzone do projektu bez porozumienia z konstruktorem przysporzą problemów na wiele lat. W skrajnym przypadku strop może się zawalić. Najczęściej jednak nadmiernie się ugina i rysuje, co powoduje pęknięcia tynku na suficie i stykach stropu ze ścianami.

Uwaga! Po ułożeniu wszystkich elementów stropu (prętów zbrojenia albo elementów prefabrykowanych) oraz wykonaniu zbrojenia wieńców i podciągów kierownik budowy (i inspektor nadzoru, jeśli został ustanowiony) musi dokonać odbioru prac. Sprawdzi on, czy wszystko zostało zrobione zgodnie z projektem i sztuką budowlaną, i potwierdzi to wpisem do dziennika budowy. Dopiero wtedy strop można betonować.

Strop gęstożebrowy
Jednym z najczęściej stosowanych w domach jednorodzinnych stropów żelbetowych jest gęstożebrowy strop Teriva. Produkowane są cztery typy tego stropu: Teriva I, Teriva I-bis, Teriva II, Teriva III. Różnią się one między sobą:
- dopuszczalną rozpiętością do 6 m, 7,2 m lub 7,8 m;
- dopuszczalnym obciążeniem użytkowym od 1,5 do 5,0 kN/m²;
- rozstawem belek – 45 cm lub 60 cm;
- wysokością pustaków: 21 cm, 23,5 cm oraz 30 cm;
- grubością nadbetonu – 3 cm lub 4 cm.

Strop monolityczny
Coraz rzadziej wykonuje się stropy monolityczne z płyty żelbetowej w domach jednorodzinnych. Wypierają je, mające wiele zalet, stropy gęstożebrowe. Są jednak przypadki, kiedy płytę monolityczną warto zastosować. Projektuje się ją zazwyczaj wtedy, gdy strop ma skomplikowany kształt albo małą powierzchnię, szczególnie gdy jego rozpiętość (odległość między osiami podpór) jest mniejsza niż 3,5 m. Prawie w każdym domu wznoszonym w technologii murowej, choć nie zawsze zdajemy sobie z tego sprawę, wykonywane są płyty żelbetowe. Są to płyty balkonów, tarasów i loggi oraz spoczniki i biegi klatek schodowych.
Płyty oparte na wszystkich swoich krawędziach zawsze są zbrojone dołem – pręty układane są blisko spodu płyty. W zależności od sposobu oparcia na podporach płyty zbrojone mogą być również górą – blisko jej wierzchu.
Sposób ułożenia zbrojenia dolnego wynika z kształtu płyty:
- jeżeli jeden bok płyty jest co najmniej dwa razy dłuższy od drugiego, to płyta jest zbrojona jednokierunkowo, zbrojenie główne (nośne) układa się wtedy równolegle do krótszego boku płyty,
- w przeciwnym razie płytę zbroi się dwukierunkowo, a pręty zbrojenia się krzyżują.

Rodzaje stropów żelbetowych
W domach murowanych najczęściej projektuje się stropy żelbetowe albo żelbetowo-ceramiczne. Stropy żelbetowe mogą być:
- wykonywane na budowie - monolityczne płyty żelbetowe;
- częściowo prefabrykowane - układane z belek, pustaków i wykonywanej na budowie cienkiej płyty betonowej. Najczęściej są to stropy gęstożebrowe, czyli takie, w których rozstaw żeber nie przekracza 90 cm;
- prefabrykowane - z płyt szerokości od 60 cm i długości równej rozpiętości stropu.

Prefabrykacja jest opłacalna, jeśli układa się wiele powtarzalnych elementów, co zazwyczaj ma miejsce, gdy powierzchnia stropu jest duża albo w budynku jest kilka stropów (kilka kondygnacji). Najlepiej gdy prefabrykatów nie rozładowuje się, tylko układa na ścianach bezpośrednio z samochodu. W domach jednorodzinnych najczęściej wykonuje się stropy częściowo prefabrykowane albo całkowicie wykonywane na budowie.

Niezależnie od rodzaju dobrze zaprojektowany i wykonany strop żelbetowy zawsze jest:
- usztywnieniem konstrukcji domu, szczególnie gdy na obwodzie wykona się wieniec;
- trwały i wytrzymały, niewymagający dodatkowych zabezpieczeń ani konserwacji;
- odporny na ogień - w czasie pożaru strop wytrzymuje na tyle długo, by mieszkańcy bezpiecznie opuścili dom.

Gęstożebrowy strop Teriva

Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki

Ważne szczegóły

Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki

Plusy stropu gęstożebrowego...- mała pracochłonność robót wykonywanych na budowie dzięki zastosowaniu gotowych elementów,
- montaż bez użycia ciężkiego sprzętu budowlanego, ze względu na mały ciężar belek i pustaków,
- nie wymaga pełnego deskowania, a jedynie montażowego podparcia belek.

...i minusy- znaczna grubość stropu (26,5 lub 34 cm) przy rozpiętości powyżej 6 m,
- traci swoje zalety, gdy jest dużo elementów wylewanych.

Belki stropu opiera się na ścianach i podporach montażowych, których liczba zależy od rozpiętości belki. Autor: Jolanta Pietrucha		Rozmieszczając belki na podporach, należy sprawdzić ich rozstaw, układając między nimi po jednym pustaku przy każdym końcu belki. Autor: Jolanta Pietrucha		Powierzchnie pustaków przylegające do wieńców, podciągów i żeber rozdzielczych muszą być zamknięte (zadeklowane), aby beton nie przedostawał się do ich wnętrza. Autor: Jolanta Pietrucha

Aby prawidłowo wykonać wieniec, nie opiera się belek stropowych bezpośrednio na ścianie, lecz 4 cm wyżej. Autor: Jolanta Pietrucha		Belki wchodzą pomiędzy zbrojenie wieńca, po zabetonowaniu będą ze sobą trwale połączone. Autor: Jolanta Pietrucha

Jednym ze sposobów wykonania wzmocnienia pod ścianę działową ustawianą równolegle do żeber jest ułożenie obok siebie dwóch, a nawet trzech belek stropowych. Autor: Jolanta Pietrucha		Wieńce wykonuje się zawsze na ścianach wewnętrznych, niezależnie, czy opierają się na nich belki stropowe, czy nie. Autor: Jolanta Pietrucha

Aby wykonać żebro rozdzielcze, należy rozsunąć pustaki na szerokość żebra. Zbrojenie podłużne żebra układa się między zbrojeniem belek stropowych. Autor: Mariusz Bykowski		Beton układa się prostopadle do belek, wszystkie przestrzenie dokładnie wypełnia się mieszanką, a następnie zagęszcza. Autor: Mariusz Bykowski

Strop gęstożebrowy – co musi być określone w projekcie
- rodzaj zastosowanego stropu, klasa betonu stosowanego na wieńce, żebra i podciągi, płytę nadbetonu oraz gatunek stali i średnice prętów do zbrojenia elementów;
- kierunek układania żeber stropu i ich rozstaw z dokładnie określonymi odległościami, w jakich należy układać belki od krawędzi ścian równoległych do belek;
- sposób wykonania w stropie otworów na instalacje. Jeżeli otwory są małe i rozmieszczone wzdłuż żeber, wystarczy rozsunięcie pustaków na określoną odległość, ale często wykonywać trzeba tak zwane wymiany, czyli belki podtrzymujące strop wokół otworu, lub wylewki, czyli fragmenty stropu wykonane jako płyty monolityczne;
- rozmieszczenie i sposób zbrojenia żeber rozdzielczych;
- wymiary i zbrojenie wieńców oraz wszystkich żelbetowych elementów podpierających strop (słupów, belek, podciągów);
- sposób wykonania belek pod ściany ustawiane na stropie równolegle do belek;
- zestawienie materiałów, czyli liczba żeber określonych długości i pustaków oraz ilość (podaną w kilogramach lub tonach) poszczególnych rodzajów stali.

Monolityczna płyta żelbetowa

Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki

Ważny szczegół

Autor: Agnieszka Sternicka , Marek Sternicki

Plusy monolitycznej płyty żelbetowej...
- strop projektowany jest indywidualnie, a więc ekonomicznie,
- przy tej samej rozpiętości i obciążeniu będzie miał mniejszą grubość niż strop gęstożebrowy,
- można go stosować do większych rozpiętości i obciążeń, zwiększy się wtedy grubość płyty i ilość zbrojenia.

...i minusy- wymaga pełnego deskowania,
- jego wykonanie jest praco-chłonne.

Strop monolityczny – co musi być określone w projekcie

- grubość płyty, klasa betonu oraz gatunek stali i średnice prętów do zbrojenia płyty i innych elementów konstrukcyjnych;
- sposób rozmieszczenia zbrojenia dolnego i górnego - rozstaw prętów, grubości otulin (odległość prętów od krawędzi płyty);
- kształt wszystkich zastosowanych prętów - sposób ich wygięcia, długości poszczególnych odcinków prostych, całkowita długość pręta;
- sposób ułożenia zbrojenia wokół otworów;
- wymiary i zbrojenie wieńców i wszystkich żelbetowych elementów podpierających płytę (słupów, belek, podciągów);
- zestawienie stali, czyli ilości wszystkich zastosowanych prętów (w rozbiciu na kształty i średnice) oraz całkowita ilość (podana w kilogramach lub tonach) poszczególnych rodzajów stali.

Płyta jednokierunkowo zbrojona – pręty zbrojenia nośnego są gęściej rozmieszczone i mają większą średnicę. Prostopadle do nich i w większych odstępach rozmieszcza się zbrojenie rozdzielcze. Autor: Grzegorz Otwinowski		Płyta dwukierunkowo zbrojona, jeśli jest kwadratowa, ma takie samo zbrojenie (takie same średnice i rozstaw prętów) w obu kierunkach. Autor: Mariusz Bykowski		Odgięte do góry pręty zbrojenia dolnego są zbrojeniem górnym przy podporze, jednak przynajmniej 1/3 prętów dolnych trzeba doprowadzić do podpory bez odgięć. Autor: Mariusz Bykowski

Pod płytę żelbetową trzeba wykonać pełne deskowanie. Autor: Mariusz Bykowski		Dla zapewnienia prawidłowego otulenia prętów układa się je nie bezpośrednio na deskowaniu, lecz na podkładkach albo krążkach dystansowych. Autor: Mariusz Bykowski

Jednym ze sposobów łączenia prętów zbrojeniowych jest wiązanie ich cienkim, miękkim drutem stalowym. Autor: Mariusz Bykowski		Płyta na podporze może być oparta za pomocą wieńców, które mogą być ukształtowane do dołu albo do góry. Autor: Mariusz Bykowski

Najczęściej popełniane błędy
- Zbyt małe otulenie betonem prętów zbrojeniowych - najczęściej zdarza się tak wtedy, gdy nie zastosowano podkładek dystansowych. Pręty zbrojenia dolnego absolutnie nie mogą być ułożone bezpośrednio na deskowaniu.
- Inna niż w projekcie grubość stropu. Gdy płyta będzie cieńsza, niż przyjęto w projekcie, strop będzie miał mniejszą nośność. Większa grubość spowoduje, że strop będzie cięższy i mniej można go będzie obciążyć.